Een boerderij
die door de bewoners uit de buurt ook wel “De Ouwe Stee” werd genoemd
en met recht, want het woonhuis heeft fundamenten uit het jaar 1100.
Haar andere naam, die ook op de poort staat is Reestein, hoewel vaak op
een andere manier in verschillende akten beschreven. Hoe de naam tot
stand is gekomen is een verhaal apart, daar moet u het onderzoek van de
heer P. Groenenboom, gepubliceerd in het contactblad (jaargang 23,
nummer 86 – maart 2001) van het historisch genootschap Barendrecht maar
eens op naslaan. Hier staan ook prachtig alle namen van de bewoners
beschreven en wat er met het bezit van Reestein in de loop der eeuwen is
gebeurd.
Op
de muur van de woning is een mooi alliantiewapen aangebracht. Het is
het wapen van de families de Roovere en Everwijn uit Dordrecht.
Oorspronkelijk was Reestein een jachthuis, alleen per boot bereikbaar.
Later is, met de inpoldering van Het Buitenland in 1580, Het Weegje
aangelegd en zijn er toen ook langs de Koedood kaden gebouwd. Reestein
heeft, tot de ontwikkeling van de VINEX-wijk Portland altijd vrij en
midden in de polders langs de Koedood gelegen. Als een landmark in het
landschap, omgeven door bomen, boomgaarden weilanden en akkers lag het
daar mooi te wezen.
Om de hele geschiedenis hier te verhandelen
is wat veel, dat is elders beter en completer gedaan. Wij zullen ons
beperken tot het benoemen van de eigenaren en geslachten van de Hoeve
voor een chronologisch overzicht van de pachters, families en gebruikers
verwijzwn we andermaal naar het artikel van P. Groenenboom.
Na de alliantie De Roovere en Everwijn zijn achtereenvolgens de families ‘t Hoeuft,
Kranenburg,
Schepman, Leeuwenburg en Groenenboom eigenaar geweest. Vaak hadden deze
families meerdere kinderen en boerderijen in de omgeving in eigendom,
en veel namen zijn door de jaren heen bekende boerengeslachten in deze
streek geweest. We zullen hier alleen de laatste decennia samenvatten,
toen de hoeve te samen met 29 ha in eigendom was van de familie van den
Hoek. Deze oefenden er het landbouwbedrijf uit en maakten zowel de
crisisjaren mee als de oorlogsjaren alsook de opkomende mechanisatie in
de landbouw.
In de
oorlogsjaren lag Reestein middenin het gebied waar de Duitse
parachutisten landden om van daaruit de Waalhaven en Rotterdam te
veroveren. In diezelfde oorlog werd ook de polder onder water gezet om
de geallieerde opmars te stuiten en kon Reestein alleen per boot bereikt
worden. Door de aanleg van een kade rondom is het toen bewaard
gebleven. Ook bij de watersnoodramp van 1953 liep de polder vol maar
daar Reestein op een terp ligt liep ze slechts gedeeltelijk onder.
Al
die jaren is de familie van den Hoek eigenaar geweest en besloot in
1963 tot verkoop over te gaan. Met een “erfhuis” op Reestein werd alle
vee en inventaris geveild. En een maand later werd ook de boerderij
verkocht, en wel in gesplitste vorm : het land werd verkocht aan Jan van
den Hoek uitgezonderd 11 ha en de opstallen van Reestein. Deze werden
aangekocht door Wouter Noordzij van Het Weegje 3.
Lang heeft
Noordzij het bedrijf er niet uitgeoefend, zegge en schrijve één dag. Het
was hem om het land te doen, want hij deed Reestein en een strook
omliggend land de volgende dag van de hand en breidde zo zijn eigen
boerderij met 10 ha uit.
Nieuwe
eigenaar werd de heer De Block, een particuliere ondernemer die het
pand tot na 1977 in zijn bezit bleef houden. In die tijdspanne werd er
Reestein in 1966 op de lijst van Monumentenzorg geplaatst. Dit om het
monument in de meest oorspronkelijke staat te behouden. Ook de opvolger,
de Familie van Hussen die tot op heden vanaf 1977 “op” Reestein woont
hebben het pand liefdevol onderhouden en zoveel mogelijk in de
oorspronkelijke staat bewaard. Oude details zijn opgeknapt en door dit
(dure) onderhoud was Reestein tot voor enkele jaren een pronkjuweel in
de polders. Zo is bij een zware storm in 1983 de achtermuur van de
boerderij weggeslagen, waarop de heer
Van Hussen een nieuwe achterkant heeft laten metselen (met oude materialen). Compleet met een speciale gedenksteen waarop staat:
De oude zwakke stee
Is ‘s nachts door zware vlagen
Gestort en neergeslagen
26/27 november 1983
En zo kent het pand nog vele fraaie details en anekdotes die voor het nageslacht bewaard blijven. Voor een compleet overzicht van de geschiedschrijving verwijzen we u graag naar deze link, waar de oudheidkamer van Rhoon en Poortugaal een uitgebreid stuk geschiedenis vanuit het historisch genootschap Barendrecht weergeeft.
Helaas blijft de Monumentenzorg en beschermde status hier beperkt tot
het pand en de opstallen. Want anders is het niet te verklaren dat
Reestein al zijn grandeur en schoonheid is ontnomen toen er enkele jaren
pal aan de overkant van de Koedood nieuwbouw voor de Vinexwijk Portland
is ontwikkeld.
En dan niet aangepast aan de landelijke en groene
omgeving maar kale en moderne flats van zoveel verdiepingen waarbij het
eeuwenoude monument totaal verloren lijkt te gaan en opgeofferd is aan
de waanzin van projectontwikkelaars, geldelijk gewin en tekentafels vol
geschonden afspraken.
Wat veel afbreuk doet aan een van de laatste en landelijke cultuurhistorisch erfstukjes van Rhoon.